- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
زبانحال راهب دیر نصرانی با سر مطهر امام علیهالسلام
کــنـار دِیــر شـبـی ازدحــام را دیــدم و جـلـوه گر سر مـاهی تـمـام را دیدم میان بـزم شـرابی در آن سـیاهی شب به روی نـیـزه سر یک امـام را دیـدم شبیه حضرت عیسی سخن به لب میبرد ولـی تـفــاوت هـر دو کــلام را دیــدم بـه پــارۀ دل پـیـغــمـبـر هـمـیـن امّـت نــهـایـت ادب و احـــتـــرام را دیـــدم به دین و مذهب خود هم عمل نمیکردند نـتـیـجـههـای غــذای حــرام را دیــدم سری عـزیز گـرفـتـم چو ثـروتم دادند حریص بودن این خاص و عام را دیدم ز لطف و برکت این سر دگر مسلمانم که روی عـشق عـلـیه السلام را دیـدم
: امتیاز
|
مناجات ماه محرمی با صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه
بویِ سیبِ حـرم از سمتِ سحر میآید قطعِ این فاصله از دستِ تو بر میآید روز و شب کارِ شما گریه شده میدانم بـاز از دامـنـتـان بـویِ جـگـر مـیآیـد کـاشـکـی قــدر بـدانـیـم جـوانـیهـا را زود بر شاخه در این فصل ثمر میآید تا نشستیم در این حلـقه سرِ مجـلسمان مـادرت دست شکـسته به کـمر میآید روزها سایه نشینِ قَدمش خورشید است هر که در سـایۀ این بیـرق اگر میآید میرسد جمعهای و پیشِ تو دَم میگیریم عاقبت غُـربتِ این جمع به سر میآید تـا که آبـی بـزنـد بر لـبِ لب تـشنۀ ما مـادرِ سـیـنـه زنـان زود زِ در میآیـد کـفـنم پیـرهنِ مشکـیِ من کـاش شـود رنگِ مشکی به کفن هم چقـدر میآید
: امتیاز
|
مناجات ماه محرمی با صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه
هرچند دادم از دست حـال عـبادتم را از من نگیر هرگز عـرض ارادتم را هرجوره خوب بودی با این بد گنهکار امــا ادا نــکــردم حــقِ رفــاقــتــم را چیزی ز نعمت تو از سفـرهام نشد کم با لطف خود ندیدی کفران نعـمـتم را مـشغـول هـیچ بودم؛ دنبال هیچ رفـتم صرف شما نکردم افسوس! هـمـتم را هر چه فـرار کردم دنـبـال من دویدی آغـوش باز کـردی دیـدی خجـالـتم را آلـودهام ولـی من گـریه کـن حـسـیـنـم خرج حسین کردم ساعت به ساعتم را دست سه ساله دادم من آبروی خودرا کی مـیدهـد رقـیـه بـرگ زیـارتـم را زینب بلـند میگـفت ای آفـتـاب نـیـزه گـودالِ تـو رقــم زد روز اسـارتـم را
: امتیاز
|
مدح و مناجات شب جمعه ای با سیدالشهدا علیه السلام
بـاز هـم در حـرمت مـیـل گـدایـی دارم شـب جـمـعـه هـوس کرب وبلایی دارم محشری از اثر ذکر تو در جان بر پاست که چـنان صـور به دل آه رسـایی دارم کعبه یک سنگ نشان است برای دگران من به سوی حـرمت قـبـله نـمایـی دارم منزلم روضۀ تو مقصد من روضه توست بین صحرای غمت سعی و صفایی دارم بس که در روضه تو اشک نمک گیرم کرد پرم از شور و در این پرده نوایی دارم دل و جان و تن و روحم به فدای تو حسین به هـوا خـواهـی خـونت شهـدایـی دارم جانم ارزانی این داغ گران روضه بخوان پـای سـودای غـمـت پیـش بـهـایی دارم پیر هرگز نـشوم بر سر خان تو حسین من که در کـاسه چـشم آب بـقـایی دارم گر مسلـمانـم و گر کـافر و گر تـرسایم قـبـلهام روی حـسین است خـدایـی دارم جای تلقین به لحد روضه بخوا نند ای کاش چون رسـد نـام تو گـوش شنـوایی دارم
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در کوفه
خورشید و کهکشان شده حیران معجرت ای نـور محـض یاور تو هست داورت وقتی که مو به مو به علی مو نمی زنی باید شویم لشگـری از جَـون و قـنـبرت هر وقـت پای درس عـلی ما رسیـده ایم انگـار می رسـد دل مـا تا به محـضرت اعـجـاز خـطـبهٔ تـو چـو آغـاز می شـود حس می کند عدو به رگش برقِ خنجرت تا حال کس ندیـده تو را قـد خـمـیده، آه تا حـال کـس نـدیـده تو را بـی بـرادرت حال غـم تو را فـقـط حـس کرده فاطمه میزد چو دست و پا جگرت در برابرت
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در وقایع بعد از عاشورا
صبرت از پای درآورده شکـیـبایی را ای که سوزانده غمت لالۀ صحرایی را دل به دریا بزند هر که دلش بیتاب است تو به صحرا زدهای آن دل دریایی را داغت آنقدر زیاد است که غم کرده علَم در دل سـوخـتهات خـیـمـۀ تـنهـایی را دیـدهای آنچه تمـاشا نـشود با هر چشم و کسی جز تو ندید آن همه زیبایی را دم به دم خطبۀ غرّای تو تیغ علویست بر سر انداخـتـهای چـادر زهـرایی را قلم از لحن تو سرمشق متانت برداشت از تو آموخت سخن، شیوۀ شیوایی را آه ای سنگ صبـور دل بیتـاب رباب بــاز آرام بـخــوان نـغــمـۀ لالایـی را
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در وقایع بعد از عاشورا
با دست بسته است ولی دست بسته نیست زینب سرش شکسته ولی سرشکسته نیست هـرچند سربه زیر... ولی سرفـراز بود زینب قیام کرده چون از پا نشسته نیست زینب اسیـر نیست دو عـالم اسیر اوست او را اسیـر قافله خواندن خجـسته نیست رنج سفر، خطر، غـم بازار، چشم شوم داغ سه ساله دیـده ولی باز خـسته نیست حتی اگر به صورت او سنگ میخورد هیهات بند معجرش از هم گسسته نیست
: امتیاز
|
زبانحال حضرت زینب سلام الله علیها با سر مطهر برادر
شبـیه کـوه پابـرجایم و چون رود سیّالـم به سویت میدوم با کودکانی که به دنبالم... تمام ابـرها بر شانۀ من گـریه میکردند گـرفـتم آسمانِ خـسته را زیر پـر و بـالم نمیدانی چطور آرام کردم کودکانت را گرفتم قـطرههای اشک را با گوشۀ شالم ببین بر چهرۀ من رد پای باد و باران را! ببین بیعمر نوح امروز، بانویی کهن سالم! نشد لبـریز در توفان غـمها کاسۀ صبرم به آن پروردگاری که خبر دارد از احوالم اگر عمری بماند تا کنارت سیر بنـشـینم برایت شرح خواهم داد از اندوه چهل سالم میان رفت و آمدهای قایق های سرگردان به غیر از کشتیات راه نجاتی نیست در عالم
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در راه کوفه و شام
هر کس دچـار قـصۀ بـایـد، نـبایـد است عمرى میان مانـدن و رفـتن مُردد است هـر جـاده میرسـد به دو راهى کـربـلا طورى که اوج جذبه گریش بیحد است طوفان گرفته است به حُرها امان دهید! این کـشتی نجـات عـزیزان احـمد است!
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در وقایع بعد از عاشورا
سبز است باغ نافـله از باغـبانیات گل کرد عطر عاطفه با مهربانیات در سایه سار هـمـدلیات بود آفـتاب روشن شد آب و آینه با همزبانیات ای انـتـشار صبح از آفـاق جـان تو ای چشمه سار نـور، دلِ آسمانیات هر گل به باغ، دفتر تقریر فقه توست هر بـلبـلی مفـسّر نهـج المـعـانیات حتی در آن نماز شبیکه نشسته بود پـیـدا نـشـد تـشهـدی از نـاتـوانیات ای آنکه صبح کوفه ز رزم تو شام شد ای افـتخـار، آینۀ خـطبه خـوانیات آیا شـکـست خـطـبۀ پـولادی تـو را بر نیـزه آیـههای گـلِ نـاگهـانیات؟ از بس ز کـودکی غـم و داغ دیدهای چـشم کـسی نـدیـد گـل شادمـانیات از آن سری که در طبق آمد شبی بگو لبـریـز بوسه بـاد لب خـیـزرانیات ای زن! به عصر بردگی ما نهیب زن با شور عـزّت و شـرف آرمـانیات
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در وقایع بعد از عاشورا
آسمان بیشک پُر از تکبیرةالاحرام اوست غـم همیشه تـشنۀ دریـای نا آرام اوست اوج تـفـسـیـر تـمـام آیـههـای عــاشـقـی در میان خطبههای کربلا تا شام اوست مثل نام مـرتضی بعد از پـیـمبر دیـدهام هرکجا نام حسین آمد، پس از آن نام اوست چشمهایش هیچ چیزی غیر زیبایی ندید ما رأیت... اولین و آخرین پیغام اوست شیعه بیتردید بیزینب به پایان میرسید در دل ایمانی اگر داریم از اسلام اوست از نجف تا کربلا موکب به موکب میروم هر کجا پا میگذارم سفرۀ اکرام اوست کـربـلا پـایـان پرچـم داری زینب نبـود تازه این آغاز خـتم سورۀ انـعـام اوست
: امتیاز
|
زبانحال حضرت زینب سلام الله علیها با سر مطهر برادر در کوفه
ای که فـراز نـیـزه تو را آشـیـان شده بنگر مرا که ناقـۀ عـریـان مکان شده حـرفی که نه! اشارهای حتی نمیکنی! از آن زمان که هم سخنت خیزران شده ازبسکه سنگ خوردهای ازدست کوفیان خـون لخـته از کـنار لبانت روان شده شهری که پایتخت علی بوده یک زمان حــالا دگـر مـحــلـۀ نـامـردمــان شـده ای همسفر! تو روی نی و من به زیر نی از روی نی سرت به سرم سایبان شده
: امتیاز
|
زبانحال امام زین العابدین علیه السلام قبل از شهادت
در چهل سالِ گذشته اشک من رگبار بود ابرِ بارانزای چشمم روز و شب پربار بود از گلویم آب خوش پایین نرفته هیچ وقت کامم از خشکیِ داغِ تشنگی سرشار بود زنـدگی کردم تـمام خـاطرات خویش را پیش چشمم روضهها هر روز، در تکرار بود آه از آن لحظه که دیدم جسم بابا را به خاک پیکری که روی آن انگار، یک نیزار بود از همان ساعت که روی نیزهها خورشید رفت دائما پیـش نگـاهـم رقـص نـیـزهدار بود من نماز اشک میخواندم به محراب بلا روبـرویم روی نیـزه قـبـلهای سـیّار بود وای، از شـام و تـمام چـشمهای هـیز آن دستهایم بسته بود و عمه در بازار بود روضههای شام، از کرب و بلا هم بدتر است مُردم از این داغ، که ناموس، در انظار بود وای، از طشت طلا و قاریِ بزمِ شراب آیه خواند و در جوابش خیزران در کار بود وای، از چشمِ خریدار و نگـاه هرزه اش کار او اصرار و کار عـمهام انکار بود منشاء این هتک حرمتها همان روزی ست که دید، حیدر همسرش بین در و دیوار بود
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در خروج از کربلا
برای داغِ حرم او همیشه چون سپر است صبور باشی اگر، درد و غصه بیشتر است چگونه صبر نموده بر آن مصائب سخت کسی که مظهـر الله و زیـنت پـدر است به کودکان حـرم گفت؛ کوه صبـر خـدا مـقـابـل عَـلـَم ظـلـم گـریـه بیاثـر است امام گـفت «عـلـیْکُـنَ باالـفـرار» سپـس نوشت راوی مقـتل حدیث معـتـبر است میان معرکه ماندست، چاره چیست بر او کنار جسم رود یا سری که در سفر است گرفته صبر رهش را، وگرنه جان میباخت عـقـیله از هـمه ایـتـام داغ دیـدهتر است چه درسِ صبرِ قشنگی ست کربلای حسین بـرای اهـل تـأمـل تـجـلّـی هــنــر اسـت دوباره شعر، مرا در فضای باران برد صدای صوت اذان ست و موقع سحر است
: امتیاز
|
زبانحال حضرت زینب سلام الله علیها در خروج از کربلا با برادر
بیبـهـار تو اگـر زنـده بـمـانـم چهکـنم بیتو بیتاب تر از برگ خـزانم چهکنم قاتـلت نیزه نشد، داغ علی کشت تو را حـال داغ تـو شده قـاتـل جـانـم چهکـنم بس که ای یار دویدم رمق از پایم رفت به خدا نیست دگر تاب و تـوانم چهکنم لـرزه افـتاد تـنم تا تـنت افـتاد به خاک نـاخـودآگـاه شـده ورد زبــانـم چـهکـنم جـابجـا تا بـدنت شد قـد زیـنب تـا شـد من ز داغ تو ببین همچو کمانم چهکنم رحمت واسعهای درهمه جا پخش شدی اثـر نـعـل هـمـین است، ندانـم چـهکـنم
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در وقایع بعد از عاشورا
ببین در مشرق نیزه طلوع مه جبینها را و بشنو نغـمۀ قرآن مقـطوع الوتینها را ببار ای آسمان كه دختران آفتاب از حجب به روی چهره میگیرند ابر آستینها را نمیخواهد بتابد بر زمین خورشید از آن هنگام كه دیدی بر تن صحرا، تنِ تنهاترینها را دل سنگ كنار جاده از غم آب شد تا خواست ببوسد زخمهای پای آن محمل نشینها را اگرچه داغ تلخی دیدهای اما به لب داری همان شیرینی شكراً لرب العالـمینها را چه نقش یا حسینی بر عقیق قلب تو حك كرد! خـدا از اعتبار انداخت بازار نگینها را تو هم مثل حـسینت آیۀ إنـا فـتـحـنـایی... كه عشقت فتح كرده قلبها و سرزمینها را به آتش میزنـد پـروانۀ شـمـع دمشق تو كه با خون خودش پاسخ دهد هل من معینها را به من یك جرعه از صبرت بنوشان و دعا كن تا بـیـایـم پا به پای مـاتـم تو اربـعـیـنها را
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام الله علیها در خروج از کربلا
تو صبح روشنی که به خورشید رو کنی حاشا که شـام را خـبر از تار مو کنی طـوفـانی و تـمـوّج اگر سـر بـرآوری آتـشـفـشـان دردی اگر سـر فـرو کنـی میخـواستی طلـوع فـراگـیر صبح را با ابتـهـاجِ خـطـبـۀ خـود بـازگـو کـنی میخواستی جماعت مست از غرور را بـا اشـک هـای نـافـلـه بـیآبـرو کـنـی عـطـر حـسین را همه جـا میپـراکنی همچون نـسیـم تا سـفـر کو به کو کنی پنهان شده است گل پس باران برگها بایـد که بـاغ را به تـمـنّـاش بـو کـنی! وقـتِ وداع آمـــده بــا پــارههــای دل با خـون دل برای قـیـامت وضـو کنی!
: امتیاز
|
زبانحال حضرت زینب سلام الله علیها در خروج از کربلا با برادر
من کرببـلا را چو خـزان دیدم و رفتم چون مرغ شب از داغ تو نالیدم و رفتم ای باغ که داری تو بسی گل بگلستان این خرمن گل را به تو بخشیدم و رفتم در کـربوبلا زیـنت آغـوش نـبـی را آوردم و غـلـطیده بخـون دیـدم و رفتم یاد آمدم آنروز که گفتی جگرم سوخت چشم از تن صدچاک تو پوشیدم و رفتم چون همره ما هست سرِ غرقِ بخونت از داغ تو من روی خراشـیدم و رفـتم بگسست اگر دشمن دون ریشه دین را با قـلب پـریشان همه سنجـیـدم و رفتم بس کن تو دگر کاه ربـائی سخن خود من یک گلی از گلشن دین چیدم و رفتم
: امتیاز
|
زبانحال حضرت زینب سلام الله علیها در خروج از کربلا با برادر
خـواهم نشـست آیـنه سان در بـرابرت تا بنـگـرم به چشم عـلـی رزم آخـرت ای آفـتـاب بر سـرِ سـرنـیـزهها بـتـاب قـرآن بخـوان برای تـسلّای خواهـرت دشمن که حمله کرد به خیمه به خنده گفت: زینب کجاست سید و سالار و سرورت؟ اینک به سـوی خـیـمۀ ما میکـنند رو آن اسبهای رد شده از روی پیکرت بـا شـعـلههـای آتـش و بـا تـازیـانـههـا تا تسلـیت دهـنـد به غـمهـای دخـتـرت گویا نشـسته مـادرم اندر بهـشت خُـلـد آغوش خود گشوده بر آن جسم بیسرت بابا به اشک بر سر کوثر نشسته است سیراب کرده حنجـر خـونین اصغرت در قـتـلگـاه بر سـر دامن گـرفـته بـود آن جسم زخم خورده و مظلوم، مادرت میخـواسـتم بیـایـم و از زیر نـیـزههـا پـیدا کنم تو را و دهـم جـان بـرابـرت ناگه سه ساله دخترکی گریه کرد و گفت عمه بیا که سوخت دلم، سوخت دخترت دشـمن به سـویـم آمـده با تـازیـانـهاش من میروم به شام به هـمراهی سرت قرآن بخوان که وقت سفر یاریام کنی جانم فدای صوت خوش و خون حنجرت
: امتیاز
|
زبانحال حضرت زینب سلام الله علیها با سر مطهر برادر در کوفه
خواهرت تفـسیر کرد آیات قـرآن تو را سنگ خوردم تا نبـینم سگ باران تو را چند شب پیشم نبودی گیسویت آشفـته شد بعد من کی شانه زد موی پریشان تو را؟! خواستم سر را بگیرم باز سرگردان شدم کی تمامش میکنند این دستگردان تورا بر سر هر کوچه اول سرشماری میکنم تا مـبـادا گـم کـنـم طفـل هـراسان تو را چشم سنگین دردش از دستان سنگین بدتر است هـر کجـای کـوفـه دیـدم آشـنایـان تو را نـیـزهات را عـامـدانه بیـن زنها میبـرد ای خـدا لعـنـت کـند آقـا نگـهـبـان تو را کشتی امن نجـاتم! فکر طـوفان را مکن تا گرفته خواهرت در دست سکان تو را
: امتیاز
|
ترسیم وقایع و مصائب ورود اهل بیت به شهر کوفه
خـبر پیچـیـد تا کامل کـند دیگر خبرها را خبر داغ است و در آتش میاندازد جگرها را غـروبی تلخ، بادی تلـختر از دور میآمد که خم میکرد زیر بار اندوهش کمرها را به روی روسیاهی یک به یک آغوش وا کردند همانهایی که بر مهمانشان بستند درها را همانهایی که در مسجد پدر را غرق خون کردند به خون خویش غلطاندند، در صحرا پسرها را و باد آرام درها را به هم میزد، صدا پیچید که برخیزید اهل کوفه آوردند سرها را... خبر آمد، سری بر نیزهها قرآن تلاوت کرد کسی جز آل پیغـمـبر ندارد این هنرها را
: امتیاز
|